Akita Amerykańska

Akita amerykańska (dawniej "duży japoński pies") to jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji szpicy azjatyckich i ras pokrewnych.
Rys historyczny
Krótki zarys historyczny: Historia rozwoju rasy duży pies japoński (akita amerykańska) jest początkowo wspólna z dziejami akit japońskich. Od 1603r. w regionie Akita używano do walk średniej wielkości psów przeznaczonych do polowania na niedźwiedzie - AKITA MATAGI. Począwszy od 1868r. krzyżowano tę rasę z psami tosa oraz z mastiffami. W efekcie, zwiększyły się rozmiary akit, ale też zatracone zostały cechy charakterystyczne dla szpiców. W 1908r. zakazano walk psów, ale mimo to akity przetrwały i były nadal rozwijane jako duża rasa japońska. W 1931r. wytypowano dziewięć najlepszych psów tej rasy i uznano je za "pomnik przyrody". Podczas II Wojny Światowej psie skóry były stosowane do produkcji wojskowych mundurów. Policja zarządziła łapanki i konfiskatę wszystkich psów z wyjątkiem owczarków niemieckich, przeznaczanych do celów militarnych. Niektórzy miłośnicy akit próbowali obejść prawo krzyżując swoje psy z owczarkami. Po zakończeniu wojny liczba Akit drastycznie spadła i podzielona była na trzy typy:
1) Akita Matagi
2) Akita do walk psów
3) Owczarko-Akita.
Sytuacja w rasie byłą więc dość mocno zagmatwana. Podczas odtwarzania czystej rasy po wojnie, Kongo-go z linii DEWA cieszył się krótką, ale spektakularną popularnością. Wiele akit z linii DEWA, których wygląd wskazywał na pokrewieństwo z mastiffami i owczarkami niemieckimi zostało zabranych do Stanów Zjednoczonych przez personel wojskowy. Akity z linii DEWA, inteligentne i łatwo dostosowujące się do różnych warunków fascynowały amerykańskich hodowców i liczba psów z tej linii zwiększała się wraz z rosnącym nią zainteresowaniem. W 1956r. założono Amerykański Klub Akity (Akita Club of America - ACA), zaś AKC (American Kennel Club) uznał rasę (wpis do księgi hodowlanej i normalny status na wystawach) w październiku 1972r. Niestety Japoński Kennel Club (JKC) i AKC nie przeprowadziły wtedy żadnych uzgodnień, dotyczących wzajemnego uznawania pochodzenia i rodowodow akit, co spowodowało zakaz sprowadzania nowych psów z Japonii. Dlatego też akity w USA stały się zupełnie inne niż w Japonii - kraju pochodzenia rasy. W ten sposób w Stanach rozwineła się własna odmiana, której cechy charakterystyczne i typ pozostają nie zmienione od 1955r., co silnie kontrastuje z sytuacja akit w Japonii, gdzie krzyżowano je z akitami matagi celem odtworzenia oryginalnej czystej rasy.
Budowa
Jest to pies o mocnej budowie i dużej masie. Charakterystyczna jest głowa o kształcie dwóch równobocznych trójkątów odwróconych i stykających się ze sobą podstawą.
Szata i umaszczenie
Dopuszczalne są wszystkie typy umaszczenia.
Przy umaszczeniu pinto (łaciate) kolor powinien zajmowac minimum 1/3 powierzchni bieli.
Sierść średniej długości składa się z twardego włosa okrywowego i miękkiego podszerstka. Dwa razy w roku bardzo intensywnie linieje.
Zachowanie i charakter
Są to psy z natury bardzo ciche i czujne. Nieufne wobec obcych. Dość niezależne, wymagają doświadczonego opiekuna. Mogą być agresywne wobec innych psów.
Użytkowość
Przodkowie akit służyli do polowań na grubą zwierzynę, a udokumentowana historia rasy rozpoczyna się w wieku VII. Wtedy zmuszony do banicji przed cesarzem Japonii jeden z jego rycerzy znalazł schronienie w prowincji Akita. Postanowił tam stworzyć najsilniejsze i najwaleczniejsze psy.
Te cechy pierwotne, które pomogły przetrwać i przyczyniły się do takiej popularności w kraju kwitnącej wiśni, są obecne i cenione u współczesnych przedstawicieli Akit.
Popularność
Cieszy się coraz większym zainteresowaniem w Polsce. Popularny jest w Stanach Zjednoczonych i Japonii.
Ciekawostki
Do końca 2005 r. rasa ta nazywana była "duży japoński pies", co było efektem protestu japońskich kynologów przeciw nazywaniu tych psów akitami. Od stycznia 2006 r. rasa ta powróciła w klasyfikacji FCI do grupy V, pod nazwą akita amerykańska.